Մեր Մհեր Մկրտչյանը

«Կյանքում մի բան ունեմ՝ թատրոնը» սիրում էր ասել Մհեր Մկրտչյանը։ Երբ մի անգամ նրան հարցրին «Վարպետ, բայց դուք կինոյում ավելի շատ եք նկարվում» , ասաց. «Կինոն ի՞նչ, կինոն սիրուհիդ է, թատրոնն է կինդ, տունդ։ Ինչ ուզում ես արա, վերադառնալու ես տուն» ։

Մհեր Մկրտչյանը ծնվել է Գյումրիում 1930 թվականին, հուլիսի 4-ին։ Ծննդավայրում սովորել է նկարչական և երաժշտական դպրոցներում, միաժամանակ հաճախել է թատերական ինքնագործ խմբակ։

1945-46 թվականներին սովորել է Մռավյանի անվան թատրոնին կից ստուդիայում, ավարտելուց հետո 1947 թվականին ընդգրկվել է նույն թատրոնի հիմնական խմբի մեջ։

1953 թվականին նա սովորում էր Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինտիտուտում։ Այնուհետև հրավեր է ստանում աշխատելու Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում ։

1959 թվականին ռեժիսոր Ամասի Մարտիրոսյանը նրան հրավիրում է նկարահանվելու «01-99» կարճամետրաժ ֆիլմում, որից հետո էլ արժանանում է ժողովրդի ջերմ ընդունելիությանը։ Մեծ ժողովրդականություն վայելող դերասանը բազմաթիվ հրավերներ է ստանում տարբեր կինոստուդիաներից։

Մհեր Մկրտչյանը մահացել է 1993 թվականի դեկտեմբերի 28-ին։

Պարգևներ
 • ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (26.04.1961)
 • Դաղստանյան ԻԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (29.01.1970)
 • ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1971)
 • ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1984)
 • ԽՍՀՄ պետական մրցանակ՝ «Միմինո» ֆիլմում նկարահանվելու համար (1978)[6]
 • ՀԽՍՀ պետական մրցանակ՝ «Եռանկյունի» ֆիլմում նկարահանվելու համար (1975)
 • Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշան (հետմահու) (2001)
 • Համամիութենական կինոփառատոն Երևանում (Առաջին մրցանակ «Զինվորն ու փիղը» ֆիլմում լավագույն դերասանական խաղի համար, 1978)